Բերքահավաքից հետո շատ ֆերմերներ այրում են բուսական մնացորդները՝ այրելով հողի հումուսային շերտը
Բերքահավաքից հետո շատ ֆերմերներ այրում են բուսական մնացորդները՝ մտածելով որ դրանց այրումից հետո առաջացած մոխիրը պարարտանյութ կդառնա հողի համար:
Սակայն իրականությունը այլ է, և պետք է իմանալ շատ կարևոր մի քանի փաստ խոտածածկ տարածքները այրելու մասին.
- այրման ժամանակ ջերմաստիճանը հողի մակերեսին հասնում է 350C աստիճանի, իսկ հողի մակերեսից 3 սմ խորության վրա` մոտ 150C,
- այրվում է հողի հումուսային շերտը,
- այրվում են բուսական մնացորդները քայքայող և հողի բերրիությունը բարձրացնող միկրոօրգանիզմները,
- հողը դառնում է փոշիանման զանգված և քամու միջոցով տեղափոխվում է
- շարունակական այրման հետևանքով հողերի բերքատվությունը նվազում է 50-70%-ով
- աշնանը այրելուց հետո՝ արդեն գարնանը հողի վերին հարուստ շերտը ձնհալի ջրերի միջոցով լվացվում է և հայտնվում է գետերում և լճերում։ Այս մասին նշվում է Գյուղատնտեսական Գեղարքունիք ֆեյսբուքյան էջում։
Այս ամենի արդյունքում ունենում ենք ցածր բերիությամբ, հումուսով աղքատ և վատ որակի հողեր, որոնք էլ գյուղատնտեսության համար դառնում են ցածր եկամտաբերություն պատճառ:
Այրելու և հողի մակերեսին բուսական մնացորդներից կուտակման փոխարեն անհրաժեշտ է աշնանը հողը մշակել սկավառակային տափանով, որը նախատեսված է՝
- հողի և բուսական զանգվածի միախառնման համար
- բերքահավաքից հետո հողը ցանքին նախապատրաստելու և բուսական մնացորդները հողի տակ մտցնելու համար: