Կամավոր աշխատանքն ու կամավորական գործունեությունը աշխարհի մի շարք երկրներում է ներդրված, և շատ կարևոր է, որ այդ հարաբերությունները պայմանագրի միջոցով կարգավորվեն: Հունվարի 27-ին «Ինտեգրված սոցիալական ծառայությունների համակարգի ներդրում. ձեռքբերումներ և խնդիրներ» խորագրով գիտաժողովի ժամանակ այս մասին նշել է ՀՀ աշխատանքի և սոցիալական հարցերի նախարարության Աշխատանքի և զբաղվածության վարչության պետ Ժորա Սարգսյանը:

Նա ընդգծեց՝ կամավորական գործունեության դեպքում կնքվող պայմանագիրն աշխատանքային չէ, դրանում մի շարք պարտականություններ ու իրավունքներ են ամրագրվում: Հայաստանում օրենսդրական փոփոխություն է կատարվել՝ այս դաշտն ամբողջապես կարգավորելու համար։

Կամավորական գործունեությունն անվարձահատույց ծառայություն է: Ըստ Սարգսյանի՝ պետք է հստակ կարողանալ տարանջատել վարձու աշխատանքը կամավորականից: Շատ դեպքերում կազմակերպությունները, լինելով շահույթ հետապնդող, կարող են ունենալ կամավոր աշխատողներ, ուստի օրենքով հաստատվելու է, որ շահույթ հետապնդելու նպատակով իրականացվող գործառույթի շրջանակներում չի կարելի կամավորների ներգրավել:

Կամավորներն աշխատանքի ընթացքում որոշակի գումար են ծախսում: Սարգսյանը նշեց, որ այդ հարցին ևս անդրադարձել են օրենսդրության շրջանակներում, նախատեսված է, որ այդ ծախսերը պետք է ունենան համարժեք փոխհատուցում:

«Պետք է լինեն ապահովագրական երաշխիքներ, որպես կամավոր կատարված աշխատանքները մեծ ռիսկեր են առաջ բերում, կարող է անհրաժեշտություն լինել օգնություն ցուցաբերել ֆորսմաժորային իրավիճակներում»,- ասաց նա:

Սարգսյանը նշեց, որ նաև սոցիալական երաշխիքներ են սահմանվել հստակ աշխատաժամեր համար: Թեպետ դրանք աշխատանքային հարաբերություններ չեն, բայց եթե նույնիսկ կամավորը ցանկություն է հայտնել 24 ժամ կամավորական աշխատանք իրականացնել, օրենքով նման բան չի նախատեսվում, այս հարցի կարգավորումը կապել են աշխատանքային օրենսգրքի համապատասխան կարգավորումների հետ: Օրենքով նախատեսվել է նաև կամավոր աշխատանք իրականացնողի հանգիստը:

Ըստ օրենքի՝ կարող են լինել կարճաժամկետ, միջնաժամկետ, երկարաժամկետ պայմանագրեր: Միջնաժամկետ և երկարաժամկետ պայմանագրերի ժամանակ կամավորական աշխատանք իրականացնողներն ունենալու են չվարձատրվող հանգստյան օրեր, որի քանակը կարգավորվում է աշխատանքային օրենսգրքով:

Կա ռիսկ, որ մարդը, գրանցվելով իբրև կամավոր, երեք-չորս տարի կարող է ոչնչով չզբաղվել ու ասել՝ եղել եմ կամավոր, հետո խրախուսման ներկայացվել: Օրենքով նախատեսված են նաև հաշվառման մեխանիզմներ՝ կամավորները պետք է կարողանան հաշվառված լինել, որպեսզի իմանան՝ անհրաժեշտության դեպքում ում և ինչպես կարող են դիմել, նաև՝ ինչպես կարող են կամավորների ներգրավել: Կարգավորվել են նաև օտարերկրյա պետությունում մեր կամավորների և օտարերկրացիների՝ Հայաստանում կամավորական աշխատանք կատարելու հարաբերությունները: